Herzlich willkommen auf der Internetseite
des Jagdverein 'Jenot' in Paslek

Es ist ein Hobby, eine Leidenschaft, eine Wissenschaft, ein Handwerk. Die Jagd ist für ihre Liebhaber ihr ganzes Leben, eine Form der Selbstverwirklichung. Es wird mit vielen großen Emotionen verbunden und ganz oft als Vorwand benutzt um der Natur ein Stück näher zu kommen. Die Gegner der Jagd kritisieren den zynischen Umgang mit Lebewesen die als Schießscheiben für harte mit Flinten bewaffnete Typen dienen. Allerdings ist Jagd für eine steigende aber kleine Gruppe von Menschen eine professionelle Methode zu einer optimalen Allokation natürlicher Ressourcen. Zu dieser Gruppe gehört natürlich auch unser Verein.

Welcome to 'Jenot' hunting association
in Pasłęk

Hunting has many faces. It is a hobby, passion, skill and knowledge. For its supporters, hunting is a way of life. It evokes emotions and allows to get closer to nature. For its opponents, it is a cynical way of treating living creatures as shooting targets. However, for growing, yet still a small group, hunting is a professional management of the natural resources to maintain sustainable environment. And members of our our association belong to this very group.

Strona główna Polowania

Polowania - parę słów wstępu

W historii ludzkości pozyskanie zwierzyny, obok zbieractwa, stanowiło najstarszą formę zdobywania pożywienia. Początkowo człowiek w celu zdobycia mięsa stosował wszelkie sposoby, aby przechytrzyć zwierzynę, a o wyborze metody polowania decydowała wyłącznie jej skuteczność. Z czasem, gdy łowy zaprzestały stanowić podstawę utrzymania, a poprzez postęp techniczny (między innymi wynalezienie broni palnej) człowiek zdobył znaczną przewagę nad zwierzyną, koniecznym stało się wprowadzenie przepisów regulujących i ograniczających dowolność stosowania metod oraz sposobów polowań (Przybylski 1998a).

 

W Polsce podstawowymi aktami normującym obecnie metody polowań są: ustawa Prawo łowieckie z dnia 13 paździer­nika 1995 r. (Dz. U. 1995.147.713) z późniejszymi zmianami oraz Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 marca 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz (Dz. U. 2005.61.548).

 

Według wymienionych aktów prawnych polowanie to:

 

  • tropienie i strzelanie z myśliwskiej broni palnej,
  • łowienie sposobami dozwolonymi zwierzyny żywej
  • łowienie zwierzyny przy pomocy ptaków łowczych za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska.

 

Metody polowań, ze względu na liczbę uczestniczących w nich myśliwych, dzielimy na:

 

  • indywidualne
  • zbiorowe

 

Polowania indywidualne wykonane są przez jednego myśliwego (lub myśliwego z psem, albo myśliwego z pomocnikiem - nie naganiaczem). Natomiast w polowaniach zbiorowych bierze udział co najmniej dwóch (na zające sześciu) współdziałających ze sobą myśliwych lub myśliwy z naganiaczem (Dz.U. 2005.61.548).

 

Wykonując polowanie należy pamiętać, że myśliwy może strzelać do zwierzyny znajdującej się w odległości nie większej niż 40 m, gdy posługuje się bronią o lufach gładkich (zarówno gdy strzela śrutem jak i breneką) oraz 100 m, gdy strzela z broni o lufach gwintowanych i wykorzystuje otwarte przyrządy celownicze (muszkę i szczerbinkę). Z kolei, gdy broń kulowa (o lufach gwintowanych) zaopatrzona jest w optyczny przyrząd celowniczy, można oddać strzał na odległość nie większą niż 200 m i to wyłącznie na polowaniu indywidualnym.

 

Zródło: "Łowiectwo" Henryk Okarma, Andrzej Tomek,

Specjalistyczny rozdział : dr Marek Wajdzik

Rodzaje polowań, 408-417
Wydawnictwo Edukacyjno-Naukowe H2O
Kraków 2008, Wydanie I