Kultura łowiectwa - parę słów wstępu

Kultura stanowi podstawową i uniwersalną wartość o znaczeniu ogólnoludzkim, niezwykle istotną w życiu społe­czeństw w różnych okresach dziejów. Pojęcie ?kultury? definio­wane jest na wiele sposobów, ale zasadniczo odnosi się do materialnych i niematerialnych wytworów ludzkich obejmując obyczajowość, twórczość, poziom intelektualny i gospodarczy człowieka, a także zawiera znaczenia dotyczące specyfiki funk­cjonowania człowieka w układzie społeczno-geograficznym (np. kultura narodowa, kultura europejska). Łowiectwo, jako jedna z bardzo wielu dziedzin zainte­resowań i form działalności człowieka, stanowi specyficzny przejaw życia społecznego, obyczajowości oraz aktywności twórczej. Dlatego też w odniesieniu do społeczności myśliwskiej funkcjonuje także pojęcie ?kultury łowieckiej?. Kultura łowiecka, jako ogół duchowego i materialnego dziedzictwa wielu pokoleń myśliwych, dotyczy wielu zagadnień, do których należą:

kultywowanie tradycji łowieckich - znajomość historii, zwyczajów, elementów kultu patronów, kuchni myśliwskiej;

etyka łowiecka - ukazywanie wartości moralnych określających stosunek myśliwych do przyrody, pomocników na polowaniu oraz społeczeństwa;

popularyzacja łowiectwa - ukazywanie twórczości artystycznej, organizacja imprez, wystawiennictwo, kolekcjonerstwo, działalność wydawnicza, itp.).

Znaczący wkład do bogactwa wartości duchowych i materialnych polskiego łowiectwa wnoszą także tradycje regio­nalne oraz elementy tradycji różnych narodowości. Dziedzictwo kultury polskiego łowiectwa przejęte od minionych pokoleń jest ważnym elementem życia współczesnych społeczności myśli­wych, stanowi chlubę i troskę oraz niesie poczucie odpowie­dzialności za przekazanie tych wartości kolejnym pokoleniom.

Zródło: "Łowiectwo" Henryk Okarma, Andrzej Tomek,

Specjalistyczny rozdział : Krzysztof Jan Szpetkowski
Wydawnictwo Edukacyjno-Naukowe H2O
Kraków 2008, Wydanie I

• « Sygnały myśliwskie
• Kultura historycznie »