Jenot
Występowanie
Pierwotną ojczyzną jenota jest wschodnia Syberia, północno-wschodnie Chiny i Japonia. Został sprowadzony do zachodniej Rosji ze względu na futro, skąd rozprzestrzenił się na wschodnią, północną i środkową Europę. Jenot zamieszkuje chętnie tereny leśne z gęstym poszyciem w pobliżu zbiorników wodnych.
Wygląd
Na pierwszy rzut oka można łatwo pomylić jenota z szopem praczem, głównie z powodu charakterystycznej maski na pysku. Jenot należy jednak do rodziny psowatych (Canidae). Jego tylne partie ciała są mniej rozbudowane niż u szopa pracza, sierść jest dłuższa, a ogon pozbawiony pręg. Ponadto jenot nie potrafi wspinać się na drzewa.
Pożywienie i sposób życia
Jest zwierzęciem wszystkożernym, żywi się głównie małymi ssakami, ptactwem wodnym, jajami ptaków gniazdujących na ziemi, żabami oraz rybami. W skład jego pożywienia wchodzą także rośliny oraz padlina. Jest zwierzęciem aktywnym głównie w nocy. Podobnie jak lis i borsuk pożywienia szuka w lesie przy ziemi oraz na porośniętych brzegach zbiorników wodnych. W ciągu dnia przebywa w norach wykopanych przez siebie lub zajmuje nory lisa lub borsuka. Odchody wydalane w ?latrynach" służą między innymi do znakowania granic terytorium. Jenot jako jedyny przedstawiciel rodziny psowatych zapada w sen zimowy.
Rozmnażanie
Jenoty żyją w związkach monogamicznych. Samiec uczestniczy w wychowywaniu młodych. Szczenięta są wyrośnięte już po sześciu miesiącach i pozostają razem do zakończenia zimy.
Inne informacje
Ekologiczne skutku napływu jenota nie są jeszcze do końca zbadane. W Finlandii np. częściowo wyparł lisa. W ramach ochrony zwierzyny drobnej odławiany jest przy użyciu pułapek lub z zasiadki (nocnej).
BIOLOGIA
Gatunek: Jenot (Nyctereutes procyonoides)
Rodzina: Psowate (Canidae)
Długość ciała, ciężar: 52-60 cm, 5-10 kg.
Futro: Długa sierść z gęstym podszyciem, kolor futra od ciemnobrązowego po ciemnoszary. Jasne partie pyska.
Rozmnażanie: Okres godowy: luty-marzec; ciąża trwa 60-64 dni. Liczba młodych: 5-8(12) szczeniąt.
W REWIRZE
Odchody: Długości 4-6 cm i grubości 2-3 cm, składające się z 2-3 kawałków zawierających niestrawione resztki roślin i złowionej zdobyczy.
Trop
Tropy składające się z odcisków podeszew, czterech wachlarzowato rozpostartych palców łącznie z odciskami pazurów. Tropy o wymiarach 4-5 x 5-6 cm. W wolniejszych rodzajach tropu co 2-3 tropy po obu stronach środkowej osi. Podczas ucieczki ?trop zająca" (tylne stopy przed przednimi).
Na śniegu widoczny ślad ogona.
Rodzaje polowań: przy użyciu samołówek i potrzasków, często korzysta się także z zasiadki w miejscu wystawienia przynęty z pożywieniem
Pozostałe znaki: ?Latryny"
Trofea: Futro, cały preparat.
Źródło: Zwierzęta łowne, Ekkehard Ophoven, Wydawnictwo Muza SA, Wydanie I, Warszawa 2006
Zwierzyna drapieżna
Tchórz pospolity
Występowanie
Tchórz pospolity (nazywany także tchórzem europejskim lub leśnym) z rodziny łasicowatych, do których należy także udomowiona fretka, występuje na rozległych terenach środkowej Europy, ponadto w południowej Szwecji, lokalnie w Anglii i w Szkocji oraz na terenie całych Włoch. Brakuje go natomiast w Irlandii oraz na kilku wyspach Morza Śródziemnego. Tchórz pospolity żyje zarówno w lesie, jak i na otwartej przestrzeni, także w pobliżu ludzkich osiedli. Chętnie przebywa w okolicy wody.
Wygląd
Samce są znacznie silniejsze od samic. Pierwotna forma hodowlana fretki ma biało obramowane, półokrągłe uszy. Ogon tchórza pospolitego jest krótszy i mniej puszysty od ogona kuny. Na p...
Lis
Występowanie
Zasięgiem występowania obejmuje Europę, obszary Azji o umiarkowanym i podzwrotnikowym klimacie, Afrykę na północ od Sahary oraz Amerykę Północną. W połowie XIX wieku został sprowadzony do Australii, gdzie stal się poważnym problemem. W Alpach żyje do granicy 3000 metrów, a w cieplejszych warunkach klimatycznych w innych obszarach występowania nawet do 5000 metrów. Lis zamieszkuje cały obszar Polski. Preferuje duże obszary leśne w bliskim sąsiedztwie łąk i pól, jednak zasiedla także tereny bezleśne. Jeśli to możliwe, zamieszkuje lasy, a poluje na otwartym terenie. W ostatnich latach wskutek presji populacyjnej lis stał się gatunkiem podążającym śladem człowieka przekracza...
Kuna leśna (tumak)
Występowanie
Zasiedla całą niemal Europę oraz części Azji, lecz gęstość populacji jest zróżnicowana. Na niektórych obszarach występuje niezwykle rzadko. Kuna leśna jest dużo bardziej płochliwa od kuny domowej, dlatego też szuka schronienia w dużych ostojach leśnych. Jednak według najnowszych badań zamieszkuje obecnie także mniejsze lasy i zagajniki, zbliżając się coraz bardziej do obszarów zamieszkanych przez człowieka.
Wygląd
Kuna leśna ma ciało i kończyny nieco dłuższe od kuny domowej, waży jednak nieznacznie mniej. Jej futro ma długi włos, jest gęste, miękkie i błyszczące. Futro jest szczególnie cenionym trofeum myśliwskim. Nos ma czarny w przeciwieństwie do kuny domowej, które...
Kuna domowa (kamionka)
Występowanie
Kuna domowa, blisko spokrewniona z kuną leśną, jest zwierzęciem żyjącym w bezpośrednim otoczeniu człowieka, ponadto jest gatunkiem bardziej rozpowszechnionym. Zamieszkuje niemal całą Europę, zachodnią i środkową Azję, jednak nie występuje na Wyspach Brytyjskich oraz licznych wyspach Morza Śródziemnego. Ponadto niewielkie populacje zamieszkują Skandynawię. Kuna domowa żyje w lasach i na polach, lecz chętnie szuka bliskości siedlisk ludzkich i zamieszkuje także wioski i miasta.
Wygląd
Futro kuny domowej jest nieco krótsze, a jego włos nie jest tak gęsty i miękki jak u kuny leśnej. Mimo wszystko jest poszukiwane. Plama na podgardlu jest z reguły większa i wyraźnie biał...
Jenot
Występowanie
Pierwotną ojczyzną jenota jest wschodnia Syberia, północno-wschodnie Chiny i Japonia. Został sprowadzony do zachodniej Rosji ze względu na futro, skąd rozprzestrzenił się na wschodnią, północną i środkową Europę. Jenot zamieszkuje chętnie tereny leśne z gęstym poszyciem w pobliżu zbiorników wodnych.
Wygląd
Na pierwszy rzut oka można łatwo pomylić jenota z szopem praczem, głównie z powodu charakterystycznej maski na pysku. Jenot należy jednak do rodziny psowatych (Canidae). Jego tylne partie ciała są mniej rozbudowane niż u szopa pracza, sierść jest dłuższa, a ogon pozbawiony pręg. Ponadto jenot nie potrafi wspinać się na drzewa.
Pożywienie i sposób życia
Jest zwier...